Στη ενότητα ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τις προβολές της ταινίας Το Ξύλο Βγήκε από τον Παράδεισο στην τηλεόραση και τους κινηματογράφους σε όλη την Ελλάδα. Περιλαμβάνει ημέρες και ώρες προβολών, το τηλεοπτικό κανάλι ή τους κινηματογράφους καθώς και τις ειδικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ταινία.
Το Ξύλο Βγήκε από τον Παράδεισο
( 1959 )- Ηθοποιοί : Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Χρήστος Τσαγανέας, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
- Σκηνοθεσία : Αλέκος Σακελλάριος
- Σενάριο : Αλέκος Σακελλάριος
ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ:
Ένας νεαρός φτωχός καθηγητής (Δημήτρης Παπαμιχαήλ) προσλαμβάνεται δοκιμαστικά ως φιλόλογος σε ένα ιδιωτικό σχολείο θηλέων και έρχεται αντιμέτωπος με τα κακομαθημένα πλουσιοκόριτσα.
Μια όμορφη μαθήτρια, η Λίζα Παπασταύρου (Αλίκη Βουγιουκλάκη), ταλαιπωρεί διαρκώς τον νεοφερμένο καθηγητή και εκείνος αναλαμβάνει – πάντα με την άδεια του λυκειάρχη (Χρήστος Τσαγανέας) – να την συμμορφώσει. Η Λίζα προσπαθεί να εκδικηθεί τον καθηγητή με διάφορες μικροαπάτες, αλλά ένα ειδύλλιο μεταξύ τους θα περιπλέξει την κατάσταση.
Η ταινία κιόλας από την αρχή μας μεταφέρει τις διαφορές της πλούσιας ζωής και της φτωχικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαφορά της αντιμετώπισης του φαγητού μεταξύ του καθηγητή και της μαθήτριας.
Tips για την ταινία από την Finos Films:
-Η πιο κλασική κωμωδία του Ελληνικού Κινηματογράφου ήρθε πρώτη σε εισπράξεις ανάμεσα σε 52 ελληνικές παραγωγές και αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης θεατρικής επιτυχίας του Αλέκου Σακελλάριου, που ανέβηκε το 1944, με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Καλουτά.
-Η ταινία έκανε τεράστια επιτυχία. Μέσα στην καρδιά του χειμώνα, άνοιξαν ακόμα και θερινοί κινηματογράφοι υπό βροχή για να εξυπηρετήσουν το κοινό. Συνολικά έκοψε 239.530 εισιτήρια. Η ταινία συνεχίζει να προβάλλεται εδώ και 62 χρόνια.
-Το 1960, η ταινία βραβεύτηκε στο Α’ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως μία από τις τρεις καλύτερες Ελληνικές ταινίες της πενταετίας 1955 – 1960 μαζί με τον «Δράκο» του Κούνδουρου και τη «Στέλλα» του Κακογιάννη.
-Πρόκειται για την πρώτη ταινία του Σακελλάριου, όπου πρωταγωνιστεί η Αλίκη. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων προέκυψαν κάποια προβλήματα μεταξύ τους. Όπως υποστήριζε η Αλίκη, ο Σακελλάριος θέλοντας να προβάλει την τότε αγαπημένη του και μετέπειτα σύζυγό του, Νίκη Λινάρδου, γύριζε την κάμερα προς εκείνη την ώρα που μιλούσε η Αλίκη στην ταινία.
Ο Φίνος πρόσεξε ότι η Αλίκη είχε δίκιο και επέβαλε στον Σακελλάριο, ο οποίος του δικαιολογήθηκε πως έφταιγαν τα χρώματα του σκηνικού για το ότι έπαιρνε τα πλάνα από άλλη γωνία, να ξαναγυριστούν οι σκηνές.
-Η ταινία αποτελεί και την πρώτη συνεργασία της Αλίκης με το Μάνο Χατζιδάκι, τον οποίο της τον είχε γνωρίσει στο πατάρι του Λουμίδη (καλλιτεχνικό στέκι της εποχής) ο Μάριος Πλωρίτης. Η τελευταία τους συνεργασία ήταν το 1986 στην Επίδαυρο με τη «Λυσιστράτη».
-Τα δύο τραγούδια της ταινίας, «Το Γκρίζο Γατί» (γνωστό ως «νιάου βρε γατούλα») και «Έχω ένα Μυστικό» κυκλοφόρησαν σε signles και έγιναν ανάρπαστα, πουλώντας κοντά στα 100.000 αντίτυπα, γεγονός το οποίο αποτελεί σταθμό στην ελληνική δισκογραφία, αφού απονεμήθηκε ο πρώτος χρυσός δίσκος στην Ελλάδα από τον διευθυντή της ολλανδικής δισκογραφικής εταιρίας «Philips».
-Ο Αλέκος Σακελλάριος ήθελε για το ρόλο του αυστηρού καθηγητή Φλωρά τον Δημήτρη Χόρν – καθηγητή της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου – ο οποίος όμως αρνήθηκε.
– Τα γυρίσματα στο σχολείο έγιναν στο Κολλέγιο Αθηνών στο Παλαιό Ψυχικό.
-Στην ταινία δόθηκαν συνολικά 17 πραγματικά χαστούκια. Ήταν πραγματικά διότι οι συντελεστές ήθελαν να αποφύγουν τα πολύωρα γυρίσματα για μια επιτυχημένη και πειστική σκηνή.
-Η Αλίκη Βουγιουκλάκη αρεσκόταν πολύ στο όνομα Λίζα για τους ρόλους της και σε πολλές ταινίες είχε αυτό το όνομα.
-Οι στίχοι του Σοφοκλή, που μεταφράζει η Παπασταύρου στο μάθημα: “Έρωτα ανίκητε στη μάχη, Έρωτα, που σκλαβώνεις εκείνους που χτυπάς, συ που ξενυχτάς στα τρυφερά τα μάγουλα της κόρης, συ που γυρνάς στις θάλασσες και στις αγροτικές καλύβες και και σένα δεν μπορεί κανείς, μήτε θεός μητ’ άνθρωπος εφήμερος, να σε ξεφύγει, κι αυτό που σ’ έχει καταντά τρελός. (Στίχοι 781-790).