Ρεσιτάλ Πιάνου Νίκος Λαάρης – Minimum: Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης 2024
Minimum:
Ένα ρεσιτάλ με μουσική που γράφτηκε με μέσα απλά: απλές μελωδίες, απλές αρμονίες, απλές φόρμες.
Με συνθέσεις και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού: από τους ευρωπαίους Erik Satie και Arvo Pärt, και τους κινηματογραφικούς Michael Nyman και Yann Tiersen, στους Αμερικανούς μετρ του μινιμαλισμού: John Cage και Phlip Glass. «Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ.»
Πρόγραμμα ρεσιτάλ:
- E. Satie Gymnopedie I
- M. Nyman Aπό το The Piano
- Big my Secret
- Lost and Found
- The Heart Asks for Pleasure First
- Y. Tiersen Από την Amelie
- Comptine d’un autre été: L’après midi
- La dispute
- Sur le fil
- la valse d’amélie
- A. Pärt Für Alina
- J. Cage In a Landscape
- J. Cage Dream
- P. Glass Από τις σπουδές για πιάνο, τεύχος I,
- Σπουδή αρ. 10
- Σπουδή αρ. 6
Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα του 11ου Φεστιβάλ Πιάνου Θεσσαλονίκης 2024
Βιογραφικό Νίκος Λάαρης:
Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών με τη Μαρία Χαιρογιώργου-Σιγάρα, και σε μεταπτυχιακό επίπεδο (Master of Music) στο Royal College of Music του Λονδίνου με τον Yu Chun-Yee.
Είναι διδάκτορας (Doctor of Musical Arts) του Manhattan School of Music της Νέας Υόρκης, όπου μαθήτευσε κοντά την Nina Svetlanova και δίδαξε επί σειρά ετών. Είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Έχει επίσης σπουδάσει διεύθυνση ορχήστρας στο Conservatorium van Amsterdam (Bachelor of Music) με τον Lucas Vis.
Έχει εμφανισθεί στην Ελλάδα (Φεστιβάλ Αθηνών, Μέγαρο Μουσικής Aθηνών), Ευρώπη (South Bank Centre – Λονδίνο, Gärtnerplatztheater – Μόναχο), ΗΠΑ (Carnegie Hall – Νέα Υόρκη), και έχει συνεργαστεί ως σολίστ με τις Κρατικές Ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης, την Ορχήστρα Καμεράτα και την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.
Για την σύμπραξή του ως σολίστ με το Ballet Theater του Μονάχου στις Goldberg Variationen του χορογράφου Philip Taylor, που περιόδευσε σε Γερμανία και Γαλλία, το περιοδικό Dance Europe τον αποκάλεσε «το αστέρι της βραδιάς».
Έχει εμπνευστεί το concept και παρουσιάσει στην Ελλάδα προγράμματα όπως: Haydn: Τα Επτά Τελευταία Λόγια με τον φωτογράφο Γιάννη Μπεχράκη (βραβείο Pulitzer), Bernstein: an Anniversary στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, John Cage: the keyboards στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Prayer of the Heart (έργα John Tavener) στην Εναλλακτική Σκηνή, και Shards (Σπουδές για πιάνο του Philip Glass, με animation του Γιώργου Χερουβείμ) στο NOSTOS Festival.
Έχει πρωτοπαρουσιάσει στην Ελλάδα έργα των Haydn, Satie, Copland, Bernstein, Cage, Boulez, και George Tsontakis.
Ο δίσκος του Parallax (SUBWAYS MUSIC) περιλαμβάνει τις Παραλλαγές Goldberg του Bach και παραλλαγές Σκαλκώτα (χορηγία του Ιδρύματος Ι. Φ. Κωστοπούλου).
Πρόσφατα παρήγγειλε, έδωσε την παγκόσμια πρεμιέρα στο ΜΜΑ και ηχογράφησε τις ΕΙΚΟΣΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ για τις Διδασκαλίες Του Ιησού του George Tsontakis (χορηγία του Ιδρύματος Γ. & Β. Καρέλια), ενώ στα μελλοντικά του σχέδια περιλαμβάνεται το ανέβασμα (σε μετάφραση και συμμετοχή του ιδίου) του θεατρικού έργου 33 Παραλλαγές του Moises Kaufman, που πραγματεύεται τη σύνθεση των Παραλλαγών Diabelli του Beethoven.
Ως διευθυντής ορχήστρας έχει συνεργαστεί με την Ορχήστρα Καμεράτα, την ΕΣΟ ΕΡΤ και την ΣΟ του Δήμου Αθηναίων, και έχει διευθύνει μεταξύ άλλων όπερα (Glass: In the Penal Colony – Στέγη, Τsontakis: O αέρας της Ελλάδας – Εναλλακτική Σκηνή), οπερέτα και μιούζικαλ (Σακελαρίδης: Βαφτιστικός, Bernstein: West Side Story, Porter: Kiss me Kate – ΜΜΑ, και LLoyd-Weber: Τhe Phantom of the Opera), και μουσικό θέατρο (Κηπουργός: Ειρήνη – Εθνικό Θέατρο, Παπαδημητρίου: Ο φτωχούλης Του Θεού – Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
«Ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, που δεν μπορεί να παράγει ούτε έναν άσχημο ήχο.»
Stephen Pettit, The Times