Στη ενότητα ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τις προβολές της ταινίας Το Νησί των Καταραμένων (Shutter Island) στην τηλεόραση και τους κινηματογράφους σε όλη την Ελλάδα. Περιλαμβάνει ημέρες και ώρες προβολών, το τηλεοπτικό κανάλι ή τους κινηματογράφους καθώς και τις ειδικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ταινία.
- Ηθοποιοί : Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Μαρκ Ράφαλο, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Μισέλ Ουίλιαμς
- Σκηνοθεσία : Μάρτιν Σκορσέζε
- Σενάριο : Ντένις Λεχέιν, Λαέτα Καλογρήδις
ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ:
Βρισκόμαστε στο 1954 σε ένα νησί έξω από το λιμάνι της Βοστώνης.
Εκεί φτάνει ο αστυνόμος Τέντι Ντάνιελς (Λεονάρντο ντι Κάπριο), ο οποίος αναλαμβάνει με τον νέο του βοηθό Τσακ Άουλ (Μαρκ Μπάφαλο) την υπόθεση μίας εξαφανισμένης ασθενούς, την Ρέιτσελ Σολάντο (Έμιλι Μόρτιμερ-Πατρίσια Κλάρκσον). Στο νησί στεγάζεται η Ψυχιατρική κλινική Άσκλιφ, όπου φυλακίζονται οι πιο επικίνδυνοι ασθενείς. Η Σολάντο βρίσκεται εκεί γιατί σκότωσε τα τρία της παιδιά.
Οι δύο αστυνομικοί πρέπει να ερευνήσουν κάθε σπιθαμή του νησιού και να δουν τους φακέλους των ασθενών, αλλά η παρουσία του υπεύθυνου γιατρού Τζον Κόλι (Μπεν Κινγκσλέι) δεν κάνει τα πράγματα πολύ εύκολα για αυτούς. Ο Ντάνιελς ανακρίνει τους τρόφιμους και γίνεται ολοένα και περισσότερο καχύποπτος με τον υπεύθυνο των θεραπειών και έναν διακεκριμένο γιατρό με γερμανική προφορά (Φον Σίντοφ).
Παράλληλα ο Ντάνιελς, ένας βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου με παράσημα ανδρείας για την θητεία του στην Ευρώπη και τα κρεματόρια στο Νταχάου, προσπαθεί να ξεπεράσει τον χαμό της γυναίκας του όταν κάηκε το σπίτι τους από εμπρησμό. Ο πυρομανής που έβαλε φωτιά δεν έχει συλληφθεί ακόμη και αυτό τον βασανίζει και του προκαλεί συχνούς πονοκεφάλους.
-Η ταινία με μπάτζετ που άγγιξε τα 80 εκατομμύρια, απέφερε συνολικά 299,5 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
-Τα κύρια γυρίσματα της ταινίας έγινα στη Μασαχουσέτη ενώ η έμπνευση για το νησί της φυλακής ήταν το Λογκ Άιλαντ, που είχε επισκεφτεί η συγγραφέας στη διάρκεια μίας χιονοθύελλας όταν ήταν παιδί.
-Ο Σκορτσέζε με αυτό το είδος νουάρ ταινίας αποδίδει φόρο τιμής στον Άλφρεντ Χίτσκοκ και τις ταινίες του ΄40 που τον ενέπνευσαν.
-Το τέλος της ταινίας παραμένει διφορούμενο. Άλλοι ερμηνεύουν την φράση του Ντάνιελς ως “επικουρική” αυτοκτονία επιζητώντας τη λοβοτομή, αφού η ενοχή του είναι αβάσταχτη, ενώ άλλοι βλέπουν μία στιγμιαία λάμψη λογικής μέσα σε ένα κατεστραμμένο μυαλό γεμάτο αυταπάτες.
-Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε τον Μάρτιο 2008 και ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του ίδιου έτους.