Ο ναός του Οσίου Δαυίδ ή Μονής Λατόμου χτίστηκε πάνω σε ερείπια ρωμαϊκού κτίσματος και αποτελούσε καθολικό της Μονής Λατόμου. Η ονομασία προήλθε από τα λατομεία πέτρας που υπήρχαν στην περιοχή.
Ο μικρός αυτός ναός βρίσκεται στην Άνω Πόλη ανάμεσα σε πολλά μνημεία της περιοχής, στο τέλος της οδού Αγίας Σοφίας.
Μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης μετατράπηκε σε τζαμί και το 1921 αποδόθηκε στη χριστιανική λατρεία και αφιερώθηκε στον όσιο Δαβίδ.
Αρχικά το καθολικό την μονής ήταν αφιερωμένο στο Σωτήρα Χριστό του Λατόμου, όπως μαρτυρά το υπέροχο ψηφιδωτό της κόγχης του Ιερού, που ήρθε στο φως μετά από αιώνες που είχε παραμείνει πίσω από στρώμα ασβεστοκονιάματος. Από το εσωτερικό του ναού σώζονται τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 12ο αιώνα.
Το 1988, ο Ναός Οσίου Δαβίδ εντάχθηκε μαζί με άλλα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.