Οι Κήποι του Πασά, μια αστική όαση πρασίνου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έκτασης περίπου 1000τ.μ., βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά των ανατολικών τειχών, στην πρόσφατα αναδιαμορφωμένη ανηφόρα της οδού Κάστρων, που οδηγεί στην Άνω Πόλη.
Σύμφωνα με την περιγραφή που βρίσκεται στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος (πρώην Δημοτικό), του οποίου αποτελούν ιδιοκτησία, οι Κήποι του Πασά ανοικοδομήθηκαν στην αρχή του 20ου αι. και πριν τελειώσει η πρώτη δεκαετία, κάπου στα 1904.
Οι κήποι μάλλον δημιουργήθηκαν για να διακοσμήσουν τον περιβάλλοντα χώρο του νοσοκομείου, ωστόσο οι αστικοί μύθοι που ψιθυρίζουν ακόμη οι παλαιότεροι κάτοικοι της πόλης, συνδέουν την περιοχή με μυστικιστικές τελετές, κρυφές συναντήσεις τεκτονικών οθωμανικών ταγμάτων, κρυφές εισόδους για τις κατακόμβες της παλιάς Θεσσαλονίκης, κεραυνόπληκτα οικοδομικά υλικά, σημεία γεωμαγνητισμού και στοιχειωμένοι δρόμοι που δεν οδηγούν πουθενά.
Τα “Δρακόσπιτα” του κήπου,που πιθανόν να χρησιμοποιούσαν οι δερβίσηδες από τον στενό κύκλο του Σεϊφουλάχ Πασά, ως χώρο αναψυχής αν και σχεδόν κατεστραμμένα, αναδεικνύουν στοιχεία του αρχιτεκτονικού ρεύματος της φανταστικής αρχιτεκτονικής (Architecture douce).
Η αρχιτεκτονική του χώρου είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο του πάρκου, αφού παραπέμπει στην αρχιτεκτονική του πάρκου Γκουέλ στη Βαρκελώνη, το οποίο επιμελήθηκε ο γνωστός αρχιτέκτονας Γκαουντί.
Τα μικρά εκκεντρικά κτίσματα στο βαθμό που σώζονται χαρακτηρίζονται με απόλυτη ελευθερία στη σύνθεση και τον συνδυασμό των υλικών. Μεταξύ τους συνδέονται με σκάλες και δρομάκια σε διάφορα επίπεδα, ακολουθώντας την μορφολογία του τόπου.
Το υγρό στοιχείο κυριαρχεί ενώ τα οικοδομικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι ακατέργαστη πετρα, τούβλα, σιδηροδοκοί και σιδηρόβεργες.
Ο καταπράσινος αυτός χώρος χαρίζει μια μοναδική θέα της πόλης από ψηλά και προς τη θάλασσα, αν και είναι φανερή η έλλειψη της φροντίδα που του αξίζει.
Οι Κήποι του πασά ιστορικά όπως και η ανέγερση του νοσοκομείου, ήταν ένα από τα δημόσια έργα που σκοπό είχε τον εκσυγχρονισμό της πόλης και ήταν μέρος του χώρου που είχε παραχωρήσει η ορθόδοξη Ελληνική κοινότητα στην Φιλόπτωχο Αδελφότητα το 1875.
Ωστόσο ο χώρος που ορίζεται από το αγίασμα του Αγίου Παύλου και αυτός της Ευαγγελίστριας καταλήφθηκε από την Νομαρχία το 1901, όπου και χτίστηκε το νοσοκομείο με την αρχική ονομασία Χαμιδιέ.
Μπορεί τα μυστικιστικά σύμβολα και τα περίεργα σχήματα στα απομεινάρια των κτισμάτων να μην είναι τίποτα περισσότερο από μια τολμηρή αρχιτεκτονική άποψη στην αυγή του 20ου αι., αλλά δεν παύουν να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των επισκεπτών και να κρατούν ζωντανούς τους αστικούς θρύλους που δέθηκαν για πάντα με τους Κήπους του πασά.