Το θεατρικό έργο της Rona Munro, «Το Ατσάλι» έρχεται στο Θέατρο Αμαλία από την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου έως και την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022, σε σκηνοθεσία Νάντιας Φώσκολου.
Υπόθεση:
Μία νεαρή γυναίκα, η Τζόσυ, αποφασίζει να έρθει σε επαφή με την μητέρα της, η οποία βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 15 χρόνια, για τη δολοφονία του άντρα της.
Η Τζόσυ μεγάλωσε με τη γιαγιά της, η οποία δεν της μιλούσε ποτέ για τους γονείς της και την κράτησε μακριά από τη μητέρα της.
Όταν η γιαγιά πεθαίνει, η Τζόσυ συνειδητοποιεί ότι δεν θυμάται κανένα από τους γονείς της, ούτε καν το πρόσωπο του πατέρα της.
Πόσο αποδοτικές μπορεί να είναι οι συναντήσεις με τη μητέρα της, στη φυλακή;
Μπορεί μια κόρη να κατανοήσει και να συγχωρέσει τη μάνα της για το φόνο του πατέρα της;
Και τι ήταν αυτό που οδήγησε αυτή τη γυναίκα στο φόνο, τι την έκανε να σκοτώσει τον άντρα της;
Αυτά είναι τα ερωτήματα, στα οποία προσπαθεί να απαντήσει η συγγραφέας Rona Munro στο έργο της Ατσάλι, που ανέβηκε στο θέατρο Μεταξουργείο με πολύ μεγάλη επιτυχία τον Μάιο του 2020, για λίγες παραστάσεις .
Η απάντηση δεν είναι πάντα ούτε εύκολη ούτε η αναμενόμενη.
Θα καταφέρουν να πλησιάσουν η μία την άλλη; Πόσο η μάνα είναι αποφασισμένη ν’ ανοίξει τον σκοτεινό της κόσμο και ν’ αφήσει λίγο φως από τον ερχομό της κόρης της να διεισδύσει σε αυτόν;
Είναι η κόρη έτοιμη να αποδεχθεί τη μάνα της, όπως είναι, και ό,τι κι αν έχει κάνει στο παρελθόν;
Κι όλα αυτά, μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον του εγκλεισμού, με τους νόμους και τις συνθήκες της φυλακής.
Το θεατρικό έργο το Ατσάλι της Ρόνα Μουνρό εξετάζει πως η σχέση μάνας-κόρης θα βρει το δρόμο της ακόμη και μέσα στις συνθήκες της φυλακής.
Αναλύει τις πολιτικοοικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες που παράγονται στο σωφρονιστικό σύστημα και τις φυλακές. «δογματικές δηλώσεις».
Μας δείχνει τα όριά μας, τις πιο σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας και μας κάνει να αναρωτηθούμε αν είμαστε ικανοί να τις ελέγξουμε.
Γιατί τότε μόνο μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ώριμοι άνθρωποι, έτοιμοι ν’ αποδεχθούμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Το έργο αναλύει τις πολιτικοοικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες που παράγονται στο σωφρονιστικό σύστημα και τις φυλακές. Διερευνά τη σχέση μητέρας-κόρης μέσα από τη διαβρωτική φύση του ποινικού συστήματος, αποφεύγοντας την «πολιτική βεβαιότητα» και τις «δογματικές δηλώσεις».
Διεισδύει στις προσωπικές σχέσεις, στη σχεδόν αδιόρατη διαφορά ανάμεσα στη σχέση της αγάπης και της επιβολής εξουσίας. Μας βοηθάει να δούμε τα όριά μας, τις πιο σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας και να διερευνήσουμε αν είμαστε ικανοί να τις ελέγξουμε.
Γιατί τότε μόνο μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ώριμοι άνθρωποι, έτοιμοι ν’ αποδεχθούμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Rona Munro
Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη
Σκηνοθεσία: Νάντια Φώσκολου
Σκηνογραφία: Αλέγια Παπαγεωργίου
Ενδυματολογία: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Καραγιάννης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σίμος Στυλιανού
Φωτογραφίες : Κέλλυ Φώσκολου
Ερμηνεύουν: Γιασεμί Κηλαηδόνη, Κατερίνα Παπαδάκη, Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Ασπασία Μπατατόλη