Το θεατρικό έργο «Πεθαίνω Σαν Χώρα» επιστρέφει στο Θέατρο Σοφούλη, από το Ετήσιο Εργαστήρι Θεάτρου Πρόταση, σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή.
Η Ομάδα Θέατρο Πρόταση περήφανα παρουσιάζει για δεύτερη φορά, το «Πεθαίνω σαν χώρα» στο Θέατρο Σοφούλη στη Θεσσαλονίκη.
Η θεατρική παράσταση των μαθητών του εργαστηρίου, σε σκηνοθεσία και διδασκαλία του Στέλιου Βραχνή, βασίζεται πάνω σε ένα από τα πιο εμβληματικά και επίκαιρα πεζογραφήματα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Το «Πεθαίνω σαν χώρα», έργο του διεθνώς αναγνωρισμένου Έλληνα συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη, γραμμένο το 1978, περιγράφει με τρόπο χειμαρρώδη το επικείμενο τέλος μιας χώρας.
Η συμφορά, η κατάπτωση, η βαρβαρότητα και η αηδία ενός ολόκληρου λαού συντελούν το θάνατο της χώρας που μοιάζει περισσότερο με αυτοκτονία.
«Τη χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί»…
Στον απόηχο ενός ξέφρενου party. Λίγο μετά τις μεγάλες γιορτές. Ένα πλήθος ανθρώπων αφήνει πίσω όλα αυτά που ήξερε. Ξαφνικά σταματά. Παύει να νιώθει εθνικά υπερήφανος. Παύει να μάχεται για τη χώρα που ζει.
Παύει να πιστεύει σε όλα αυτά που πίστευε. Το κράτος ολόκληρο βρίσκεται σε σήψη. Οι γυναίκες δεν μπορούν να παράξουν πια ζωή. Ο εμφύλιος σπαραγμός έχει διαλύσει τα πάντα. Όλα βαίνουν προς την καταστροφή.
«Μισώ αυτή τη χώρα. Μου ΄φαγε τα σπλάχνα»
- Συντελεστές:
- Σκηνοθεσία: Στέλιος Βραχνής
- Κείμενο: Δημήτρης Δημητριάδης
- Δραματουργική επεξεργασία: Στέλιος Βραχνής και η ομάδα
- Μουσική: Θάνος Χαριζάνης
- Φωτισμοί: Ανέστης Ατακτίδης
- Γραφίστας: Απόστολος Λινάρδος
- Φωτογραφίες: Απόστολος Λινάρδος
- Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Πρόταση
- Πρόσωπα: Γιάννης Καίδας, Νίκος Σοïλεμεζίδης, Ευγένης Κοψαχείλης, Μαρία Παπαδοπούλου, Σέβη Τσάικου, Ευθύμης Σούφτας, Σταυρούλα-Claudia Τοπαλίδου, Άρτεμις Καρυδάκη, Κωνσταντίνα Ξανθογιώργη, Πάνος Αναγνωστόπουλος, Χαρά Σβάνου
Σχετικά με το Ετήσιο Εργαστήρι Θεάτρου Πρόταση:
Τα ετήσια θεατρικά εργαστήρια της Ομάδας Θέατρο Πρόταση πραγματοποιούνται από το 2021 σε διδασκαλία και εποπτεία του σκηνοθέτη Στέλιου Βραχνή.
Στο τέλος των εργαστηρίων πάντα παρουσιάζεται μια θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία του Στέλιου Βραχνή (Αρχαιολογικός χώρος Αιανής, Θέατρο Τ, Θέατρο Σοφούλη). Από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας των εργαστηρίων στόχος είναι η σχέση που αναπτύσσει ο ηθοποιός με το λόγο, το Σώμα, το χώρο και το χρόνο.
Μέσα από τον τρόπο εργασίας που αναπτύσσει ο σκηνοθέτης και η Ομάδα Θέατρο Πρόταση, ο ηθοποιός καλείται να απομακρυνθεί από την εγκεφαλική διαδικασία και την ψυχολογική προσέγγιση, να αποδεχτεί ότι «δεν γνωρίζει κι επιθυμεί να μάθει», εμβαθύνοντας και ερευνώντας το κείμενο ως αυθύπαρκτο οργανισμό και ως σώμα, αντιμετωπίζοντας την τέχνη της υποκριτικής ως ιδεολογία.
Η φιλοσοφία αυτής της διαδικασίας θέλει τον ηθοποιό ως δημιουργό, ο οποίος, κινητοποιώντας τη σωματική-μυική μνήμη, εμβαθύνει και ανοίγει το κανάλι της επικοινωνίας με το λόγο και τον Άλλον, και μόνο στη συνέχεια αποστηθίζει και ερμηνεύει το κείμενο.