“Χτυπάς το κουδούνι. Τίποτα.
Θεωρείς ότι, αφού ο άλλος παρήγγειλε, περιμένει την παραγγελία. Αααααμ δε!
Ξαναχτυπάς. Πάλι τίποτα. Χτυπάς λίγο παρατεταμένα και πριν προλάβεις να πάρεις το δάχτυλο απ’ το κουδούνι . . .”
Η παράσταση Ημερολόγιον Ντελίβερι:
Η ομάδα Άνθρωπος στη Θάλασσα προσκαλεί τους θεατές να συμμετέχουν σε μία παράσταση – εμπειρία που, με κύριο όπλο της το χιούμορ, στοχεύει να δώσει ορατότητα στο επάγγελμα των διανομέων και να φωτίσει τις εργασιακές συνθήκες και διεκδικήσεις τους για ασφαλή και αξιοπρεπή εργασία, αναδεικνύοντας παράλληλα τις μικρές ιστορίες των ανθρώπων, που ενώ φτάνουν μέχρι το κατώφλι του σπιτιού μας, αντιμετωπίζονται σαν να είναι αόρατοι.
«Κατάντησα ντελιβεράς μετά από 35 χρόνια δημοσιογραφίας;
Όχι ! Κατάντησα ελεύθερος άνθρωπος»
Ταυτότητα Παράστασης:
- Κείμενα: Σάκης Αποστολάκης
- Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Κλαίρη Χριστοπούλου
- Σκηνικά: Μαρία Όσσα
- Κοστούμια: Πένη Ντάνη
- Μουσική: Ανδρέας Ασημακόπουλος
- Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαλάντης Νέστωρας
- Εμψύχωση κούκλας: Μάριος Μεβουλιώτης
- Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Μαντά
- Επί σκηνής:
- Μύριαμ-Σοφία Αρτζανίδου
Άννα-Μαρία Γάτου
Μάριος Μεβουλιώτης - Δημιουργικό αφίσας: Φωτεινή Φιλοξενίδου
- Φωτογραφίες: Χρήστος Κυριαζίδης
- Trailer: Γιώργος Γεωργακόπουλος
- Μίξη – Ηχητική επεξεργασία: Mass Room Studio
- Επικοινωνία: Νατάσσα Αστρεινίδη, Κατερίνα Κανδυλίδου
- Παραγωγή: Άνθρωπος στη Θάλασσα ΑΜΚΕ
Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Η ομάδα Άνθρωπος στη Θάλασσα:
Η ομάδα «Άνθρωπος στη Θάλασσα» δραστηριοποιείται στις παραστατικές τέχνες από το 2010.
Ιδρύθηκε από την ηθοποιό και σκηνοθέτρια Κλαίρη Χριστοπούλου ενώ από το 2014 εντάχθηκε στο δυναμικό της η ηθοποιός Νατάσσα Αστρεινίδη.
Κύριο στόχο της αποτελεί η σύνδεση του καλλιτέχνη με την εποχή του, μέσα από τη θεώρηση του θεάτρου ως τόπο συνάθροισης, συνάντησης με την ετερότητα και διαμόρφωσης πολιτικής και κοινωνικής ταυτότητας.
Η ευαισθητοποίηση του κοινού σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η άρση των στερεοτύπων, η ανασύσταση της ιστορικής μνήμης, η φωνή στον αδύναμο και τον καταπιεσμένο ορίζουν αυτό που σημαίνει το θέατρο μία σχεδία για τον άνθρωπο στη θάλασσα.