Εμπνευσμένος από το επικό ποίημα του Αχιλλέα, είναι ο μονόλογος «Μία Ιλιάδα» της Λίζα Πήτερσεν και του Ντένις Ο’ Χέαρ, που επέλεξε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κέρκυρας για να συμμετάσχει στα Μερκούρεια 2020 τη Δευτέρα 31 Αυγούστου στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης».
Ένας θεατρικός μονόλογος που συγκλονίζει καθώς ξεκινά με την αφήγηση του Ομηρικού έπους και καταλήγει στο σήμερα μέσα από μια εντυπωσιακή ονοματολογία όλων των πολέμων που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα, αποδεικνύοντας με τον απλούστερο τρόπο τη διαχρονικότητα του πολέμου και του πόνου που προξενεί, αλλά μέσα από το μεγαλείο της αρχετυπικής αφήγησης του Ομήρου.
Τον συγκλονιστικό μονόλογο, συνοδεύει ένας μουσικός-ορχήστρα εν είδει «Μούσας» μεταμορφώνοντας με τη ζωντανή μουσική την αφήγηση σε ένα ζωντανό ποίημα.
Συντελεστές:
Ερμηνευτής: Νικος Αρβανιτης
Μουσικός Επι Σκηνης: Νικος Μεταλληνος
Σκηνοθεσία: Βαρβαρα Δουκα
Μουσική Σύνθεση : Γιωργος Βασιλαντωνακης
Σκηνικό Περιβάλλον- Κοστουμια: Ακης Χειρδαρης
Μετάφραση: Μαριτα Αρβανιτη
«Η Ιλιάδα, είναι το ποίημα του Αχιλλέα,του πολεμιστή ήρωα με τη σφοδρή ορμητικότητα και την απαράμιλλη ζωντάνια και ανδρεία. Πρότυπο για τους Ελληνες, επιλέγει αυτό που αποκαλούν “βραχύ βίο”, αντί για μία συνηθισμένη ζωή με καθημερινές χαρές και λύπες, η οποία θα τελείωνε με έναν ήσυχο θάνατο στα βαθιά του γεράματα. Υστερα, όμως, τι; Υστερα τίποτε.
Ο Αχιλλέας δεν υπάρχει πια, εξαφανίζεται. Η ζωή των ανθρώπων, των θνητών, μοιάζει κάπως με τη ζωή των φυτών:την άνοιξη τα φύλλα ανθίζουν, ύστερα το φθινόπωρο εξαφανίζονται, πέφτουν όλα και γίνονται ένα με τη γη, όμοια το ένα με το άλλο, δίχως όνομα, δίχως πρόσωπο, λησμονημένα για πάντα στο αιώνιο σκότος του θανάτου. Μόνο η επιλογή της σύντομης ζωής δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να ξεφύγει απ’ αυτή τη μοίρα, η επιλογή μιας ζωής που θα χαθεί στο άνθος της ηλικίας, στο απόγειο της ομορφιάς και της νιότης.
Μιας ζωής που εκτίθεται διαρκώς στον κίνδυνο και της οποίας το νήμα κόβεται απροσδόκητα. Αναγκαστικά, όποιες κι αν είναι οι αρετές του ήρωα, κάποτε θα έρθει ένας άνθρωπος ή μια ομάδα ανθρώπων και θα βάλει ένα τέλος. Ο θάνατος που επέρχεται στο αποκορύφωμα της ζωής είναι το ιδανικό του ηρωϊκού θανάτου’ όποιος πεθαίνει στο άνθος της νιότης του και το σώμα του παραδίδεται πλυμένο σε λαμπρή ταφή, δε θα γίνει ποτέ όπως εκείνα τα φύλλα που σκορπίζονται και εξαφανίζονται:το όνομα του θα ζει στην αιωνιότητα.
Αυτό που θα αποκομίσει με το σύντομο βίο είναι αυτό που οι Ελληνες αποκαλούν “κλέος” άφθιτον, αθάνατη δόξα. Μιλαω για τον Αχιλέα σαν να ήταν ΖΩΝΤΑΝΟΣ, ενώ έχει ζήσει περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, πολλά χρόνια προτού γραφτεί η “Ιλιάδα”….»
Απόσπασμα από διάλεξη του Jean -Pierre Vernant, το 2006.
Το ΔΗ.ΠΕΘΕ. :
Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κέρκυρας ιδρύθηκε το 1997. Σκοπός του είναι η παραγωγή και η οργάνωση θεατρικών, μουσικών και χορευτικών παραστάσεων, η προβολή και η διάδοση της θεατρικής παιδείας, η παροχή δυνατότητας στους νέους δημιουργούς να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους γύρω από την θεατρική τέχνη.