Το κορυφαίο φαρσικό παιχνίδι του Μολιέρου «Γιατρός με το Στανιό», παρουσιάζει ξανά η Πολιτεία Θεάτρου από το Σάββατο 24 Οκτωβρίου ως και το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2020, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μπαλτατζή για συνεχόμενο ασυγκράτητο γέλιο με έξυπνους διαλόγους και απίστευτες καταστάσεις.
Ο Μολιέρος σε αυτό το έργο του ξεσπαθώνει και καυτηριάζει τον ιατρικό κλάδο της εποχής του, όπως και όλα τα κακώς κείμενα που επιτρέπουν στον κάθε επιτήδειο να τα εκμεταλλεύεται και να επωφελείται εις βάρος όλων.
Αφορμή γι’ αυτό το τρικούβερτο γλέντι οι «ασκούντες την γιατρική» οι οποίοι, ωστόσο, εξασκούν το καλύτερο επάγγελμα. «Γιατί είτε κάνεις καλό, είτε βλάψεις, πληρώνεσαι πάντα το ίδιο. Μπορεί και να χαλάσεις έναν άνθρωπο, μα ποτέ δεν βλέπει κανείς ένα πεθαμένο να παραπονεθεί. Οι πεθαμένοι έχουν μια ευγένεια… μια διακριτικότητα που δεν βρίσκεται άλλη στον κόσμο», Μολιέρος
Η υπόθεση του έργου:
Η γυναίκα ενός άξεστου χωριάτη, για να τον εκδικηθεί που είναι βίαιος μαζί της, όταν έρχονται δυο απεσταλμένοι του άρχοντα στο χωριό αναζητώντας γιατρό, τους λέει ψέματα ότι ο άντρας της είναι γιατρός.
Οι απεσταλμένοι οδηγούν τότε στην άρρωστη αρχοντοπούλα με τη βία τον δήθεν γιατρό.
Στην πραγματικότητα η αρχοντοπούλα δεν έχει χάσει τη μιλιά της, όπως όλοι νομίζουν, αλλά παριστάνει την άρρωστη για να αποφύγει ένα συμφεροντολογικό γάμο που της ετοιμάζει ο πατέρας της και επειδή βέβαια είναι ερωτευμένη με άλλον.
Ο αληθινός λόγος όμως της “ασθένειάς της” δε θα γλυτώσει τον “γιατρό” από το ξύλο…
Στο έργο Ο Γιατρός Με Το Στανιό (1666) ο Μολιέρος αντλώντας από την ιταλική λαϊκή κομέντια ντελ άρτε, στήνει ένα οργιαστικά φαρσικό σκηνικό παιχνίδι. Αφορμή γι’ αυτό το τρικούβερτο γλέντι οι «ασκούντες την γιατρική».
Γιατί όμως αυτά τα βέλη εναντίον των γιατρών της εποχής του;
H κατάσταση της Ιατρικής του 17ου αιώνα δικαιολογεί ίσως αυτές τις επικρίσεις. Άρρωστος ο ίδιος από μικρή ακόμα ηλικία, ο Μολιέρος μπόρεσε να παρατηρήσει δίχως αυταπάτες τους γιατρούς της εποχής του.
Υπήρχαν πολλοί τσαρλατάνοι και περιπλανώμενοι κομπογιαννίτες που παρίσταναν τους γιατρούς, οι οποίοι «για να καταπλήξουν τους ασθενείς τους φλυαρούν με ύφος πομπώδες, χρησιμοποιούν με στόμφο λατινικές ορολογίες με επαρμένο ύφος και δίνουν ελληνικά ονόματα σε όλες τις αρρώστιες, για να σκεπάσουν την ανεπάρκεια των γνώσεών τους και την έλλειψη δράσης των φαρμάκων τους».
Ωστόσο, εξασκούν το καλύτερο επάγγελμα. «Γιατί είτε κάνεις καλό, είτε βλάψεις, πληρώνεσαι πάντα το ίδιο. Μπορεί και να χαλάσεις έναν άνθρωπο, μα ποτέ δεν βλέπει κανείς ένα πεθαμένο να παραπονεθεί, οι πεθαμένοι έχουν μια ευγένεια… μια διακριτικότητα που δεν βρίσκεται άλλη στον κόσμο».
Παράλληλα η σατιρική του πέννα καυτηριάζει ένα διαχρονικά σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο. Την ανοησία των αφελών που πιάνονται στο δόκανο κάθε είδους αγυρτών και απατεώνων.
Μαρία Μπαλτατζή
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Ορφέας Εξηντάρης-Ζαν
Παντελής Μιχαλακάκης-Σγαναρέλος
Μαρία Μπαλτατζή-Γυναίκα Σγαναρέλου
Μαρία Τοπάλη-Γυναίκα Ζαν
Φανή Χατζημπάρμπα-Μητέρα Λουσίντας
Μαίρη Χατζηβασιλείου-Λουσίντα
