Το Τελλόγλειο Ίδρυμα παρουσιάζει έκθεση ζωγραφικών έργων στη Μνήμη του Λουκά Βενετούλια από την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022 έως και την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022 στις 20:00
Τα έργα υποβλήθηκαν από τους καλλιτέχνες, στο πλαίσιο του 4ου Πανελλήνιου διαγωνισμού ζωγραφικής στη μνήμη του ‘Λουκά Βενετούλια’ με θέμα την «κλιματική αλλαγή».
Στην έκθεση παίρνουν μέρος περισσότεροι από 80 νέοι καλλιτέχνες, ηλικίας 18 έως 35 ετών, από την Ελλάδα και την Κύπρο, που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση συμμετοχής στον διαγωνισμό και έστειλαν στο Τελλόγλειο τα έργα τους.
Στο πλαίσιο της τελετής των εγκαινίων, πενταμελής κριτική επιτροπή θα απονείμει το βραβείο καθώς και τρεις ισότιμους επαίνους. Το βραβείο συνοδεύεται από συμβολικό χρηματικό ποσό.
Τα επιλεγμένα έργα θα παραμείνουν στη συλλογή του Τελλογλείου Ιδρύματος. Επιπλέον, θα υπάρχει και βραβείο κοινού (χωρίς έπαθλο) το οποίο θα ανακοινωθεί με τη λήξη της έκθεσης στην ιστοσελίδα και στα κοινωνικά δίκτυα του Ιδρύματος.
Λουκάς Βενετούλιας
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Πρώτος δάσκαλός του στη ζωγραφική ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1954-1958) με καθηγητές τους Γ. Μόραλη και Σ. Παπαλουκά, αφού εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Ιατρική.
Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στη Θεσσαλονίκη (1964, Τέχνη). Έκτοτε πραγματοποίησε πάνω από 10 ατομικές εκθέσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Κύριο θέμα της ζωγραφικής του ήταν εξαρχής ο αστικός χώρος της γενέτειράς του, της Θεσσαλονίκης. Στα πρώτα του έργα η παρουσία ανθρώπινων μορφών είναι σπάνια.
Αντίθετα, στην επόμενη φάση της δουλειάς του, κατά την περίοδο της Δικτατορίας, οι ανθρώπινες φιγούρες συμβάλλουν στη διατύπωση κριτικών μηνυμάτων. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν και οι μορφές μηχανημάτων που δεσπόζουν σε ορισμένα έργα του αυτής της περιόδου. Ξεχωριστές ενότητες αποτελούν τα τοπία της Σαντορίνης και οι Νεκρές Φύσεις που ζωγραφίζει κυρίως μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Πολλά από τα έργα του έχουν ξαναδουλευτεί αρκετά χρόνια μετά την αρχική ολοκλήρωσή τους. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση μιας σειράς αφηρημένων συνθέσεων του 1968, μέσω των οποίων ο καλλιτέχνης ερευνούσε τις χρωματικές σχέσεις. Όλα σχεδόν τα έργα αυτής της σειράς ξαναδουλεύτηκαν το 1980.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επανέρχεται στην εικόνα της Θεσσαλονίκης, την οποία αποδίδει τονίζοντας τις επεμβάσεις του σύχρονου τρόπου ζωής στην όψη της πόλης.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία και τις γραφικές τέχνες. Κείμενά του για την τέχνη έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Ήταν ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος (ΣΚΕΤΒΕ, 1983) και πρωτοστάτησε στις προσπάθειες ίδρυσης Σχολής Καλών Τεχνών στη Θεσσαλονίκη.