To Εικαστικό – Πολυσυλλεκτικό Project με τίτλο: Βυζαντινό Λουτρό, Συναντήσεις, Θεσσαλονίκη – Μέρος Α’ παρουσιάζουν από την Κυριακή 16 έως και την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2022, μια μεγάλη γκάμα καλλιτεχνών και κοινωνικών ομάδων Ελλήνων και ξένων.
Tα 57α Δημήτρια φιλοξενούν τις πολυσυμμετοχικές συναντήσεις, των καλλιτεχνών από Ελλάδα, Αμερική, Ρωσία, Κορέα, Γερμανία, Ουκρανία και Μεξικό θα λάβουν χώρα στο πανέμορφο Βυζαντινό Λουτρό της Άνω Πόλης, αλλά και σε διάφορα σημεία της πόλης.
Χώροι παρουσίασης:
- Βυζαντινό Λουτρό
- Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ
- MOMus – Πειραματικό Κέντρο Τεχνών
“Εκεί που δεν φτάνει ο νους, φτάνει πριν από εκείνον η καρδιά…”
Τα επιλεγμένα έργα θα τρέχουν παράλληλα μεταξύ τους και θα υποστηρίζονται από μια σειρά performances, δημοσίων παρεμβάσεων, ξεναγήσεων κ.α.
Ένα πάντρεμα των digital τεχνολογιών με την ιστορία – Video artists, Augmented reality artists, performers, μουσικοί, ιστορικοί, εικαστικοί, πολιτιστικοί, τουριστικοί & κοινωνικοί οργανισμοί της Θεσσαλονίκης, θα συν δημιουργήσουν μια πολυδιάστατη καλλιτεχνική παραγωγή και σύμπραξη!
Σκοπός τους, να συνδέσουν με πολλαπλούς τρόπους (χωρικά, εννοιολογικά, συμβολικά, ψυχολογικά, κοινωνικά) την πόλη της Θεσσαλονίκης και τη διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα, με το Βυζαντινό Λουτρό της Οδού Θεοτοκοπούλου – το μεγαλύτερο βυζαντινό Λουτρό που σώζεται από τη μεσοβυζαντινή ή υστεροβυζαντινή περίοδο και ένα από τα λίγα διασωθέντα κοσμικά κτίρια εκείνης της εποχής.
Οι καλλιτεχνικές δράσεις της παραγωγής θα παρουσιαστούν έξω και μέσα στο χώρο του Βυζαντινού Λουτρού, αλλά όχι μόνο – δράσεις θα πραγματοποιηθούν τόσο στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ, όσο και στο MOMus – Πειραματικό Κέντρο Τεχνών.
Τέλος, δράσεις θα πραγματοποιηθούν και σε ιδιωτικούς χώρους της γειτονιάς του Κουλέ Καφέ, αλλά και μέσω των: Thessaloniki Walking Tours, Λέσχη Δημιουργικής Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης “Out Of Focus”, “InCommOn” ΑΜΚΕ για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη.
Πρόγραμμα:
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2022, ώρα 6.00 μ.μ στο Ισλαχανέ
In situ, διαδραστική με το κοινό Performance, “μετά- MANEFOVI”. Η performance ακολουθεί την προβολή του video art “ MANEFOVI”.
Performers: Κατερίνα Αναστασίου- Βασιλική Αρελάκη -Αλέξια Κουκουνασούλη -Αθηνά Φελούρη
Πρόσκληση- Οδηγίες:
Μέσα από τον ψυχικό και ιδιωτικό σας χώρο, μικρά μυστικά μπορούν να αναδυθούν και να μεταφερθούν για να βοηθήσουν στην διαδικασία δημιουργίας μίας νέας μυθολογίας τεσσάρων μικρόκοσμων, που συνδέονται με σκοτεινά εντομικά οικοσυστήματα.
Φέρτε μαζί σας ένα αντικείμενο που σχετίζεται με κάποια κρυφή σας σκέψη. Μέχρι 20 εκατοστά και όχι βαρύτερο από 250 γραμμάρια. Οποιαδήποτε στιγμή της περφόρμανς, μπορείτε να το πάρετε πίσω.
Θα συνεισφέρει στην δόμηση μίας αφήγησης που βρίσκεται σε δυναμική σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο, σε δημόσια θέα, προτείνει νέες φανταστικές σχέσεις και συμπεριφορές, και δίνει τον απαραίτητο χώρο για σκέψη και εξερευνήσεις.
Η δράση θα εξελίσσεται ταυτόχρονα σε τέσσερα διαφορετικά σημεία στο Ισλαχανέ.
Διάρκεια μία ώρα.
17-21 Οκτωβρίου 2022 (κατά τις ώρες λειτουργίας του Ισλαχανέ)
Video Art Installation
- Kατερίνα Αναστασίου, “MANEFOVI”, Ελλάδα
- Olga Guse, “The Pray”, Ρωσία
- Natalia Ludmila, “In Boats”, Μεξικό
- Χριστίνα Τσαντεκίδου, “Be Prepared to Go Home”,Ελλάδα
Γιατί τo καλλιτεχνικό έργο “Βυζαντινό Λουτρό,Συναντήσεις, Θεσσαλονίκη” συναντιέται με το Ισλαχανέ;
To Ισλαχανέ, ορφανοτροφείο και τεχνική σχολή της πόλης της Θεσσαλονίκης δημιουργείται στα μέσα του 19 ου αι. και κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας εκεί.
Ο όρος Ισλαχανέ αποτελούσε έναν νεολογισμό της εποχής και ήταν μία σύνθετη λέξη: αποτελούνταν από την αραβικής ρίζας λέξη islā που σήμαινε τακτοποίηση, αποκατάσταση και –hane που σήμαινε σπίτι. Το Ισλαχανέ ήταν ένα «Σπίτι Αποκατάστασης» για ορφανά και άπορα μουσουλμανόπαιδα, και παρέμεινε χώρος φιλόξενος για πολλούς ανθρώπους, μέσα στα ταραγμένα χρόνια του τέλους του 19 ου και των αρχών του 20 ου αι.
Ο Πολυχώρος Πολιτισμού σήμερα, συναντιέται, όχι τυχαία, με την καλλιτεχνική παραγωγή «Βυζαντινό Λουτρό, Συναντήσεις-Θεσσαλονίκη» του Eye’s Walk Digital festival, στο πλαίσιο του 57 ου Φεστιβάλ των ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ.
Ψηφιακοί καλλιτέχνες και performers από την Ελλάδα, τη Ρωσία και το Μεξικό συνομιλούν στο Ισλαχανέ με τον Πόλεμο, την Προσφυγιά, τον Άλλον, διατηρώντας ένα ανοιχτό βλέμμα προς την ανθρωπότητα.
Η Χριστίνα Τσαντεκίδου με το έργο της “Be Prepared to Go Home”, αναμετριέται με αυτόν τον δύσκολοέρωτα του μετακινούμενου ανθρώπου, του ξεριζωμένου, του πρόσφυγα για τη νέα γη, τη νέα πατρίδα.
Αυτός είναι ο εσαεί αγωνιστής άνθρωπος που τα πλοία “In Boats” από το έργο της Natalia Ludmila οδηγούν συχνά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι (σκοτάδι της απόφασης, της μετακίνησης, της πληροφορίας), προς ένα εύθραυστο προορισμό.
Το έργο της κάνει εμφανές αυτό που ξέρουμε μόνο αποσπασματικά: η προσφυγιάαλλά και η μετανάστευση είναι μια εξαναγκασμένη μετακίνηση.
To μαγικό εικαστικό animation της Olga Guse, “Τhe Pray” είναι η είσοδος ή και η έξοδός μας στο ερώτημα:
Tι μέσα διαθέτουμε ως άνθρωποι για να σταθούμε και να μορφοποιήσουμε τις ιδέες και τις πράξεις μας απέναντι σε μια δύσκολη ζωή, χωρίς να χωριστούμε, χωρίς να απομακρυνθούμε ο ένας από τον άλλο;
Υπάρχει και άλλου είδους γλώσσα, κι άλλη μορφή επικοινωνίας; Ναι, με τα αισθήματα και τις εικόνες.
Το ψηφιακό έργο της Κατερίνας Αναστασίου “MANEFOVI” και η διαδραστική με το κοινό performance“μετά- MANEFOVI”, ενοποιούν τον χώρο του Ισλαχανέ με το Βυζαντινό λουτρό μέσα από μια εξωπραγματική ιστορία τεσσάρων γυναικών που λένε ότι ζούσαν, έγκλειστες μέσα σε μια βυζαντινή τοιχογραφία.
Η μυστική επικοινωνία τους διαθέτει τις δυνάμεις της πεταλούδας, της αράχνης, του σκορπιού και καταφέρνει να λύσει τα μάγια της σιωπής τους.
Ελευθερώνει τη λαχτάρα τους για ανθρώπινη επαφή. Να προσεγγίσουν ημία την άλλη, να εισχωρήσουν στον κόσμο, να ενωθούν με δεσμούς μαζί του.
Η παραγωγή Βυζαντινό Λουτρό συναντιέται με το Ισλαχανέ καθώς και τα δύο σημεία υπηρετούσαν και ανάγκες διαφορετικές από αυτές για τις οποίες είχαν κατ’ αρχήν δημιουργηθεί: Υπήρξαν δημόσιοι, κοινωνικοί χώροι.
Ήταν χώροι Συναντήσεων, χώροι κοινωνικής δράσης. Καταφύγια για τους φτωχούς ακόμα και για μια νύχτα, βοήθεια για όσους ήταν μόνοι και αδύναμοι. Υπήρξαν χώροι που αντανακλούσαν μια κουλτούρα φροντίδας, σε κόσμους άγριους και απρόβλεπτους.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες, καλλιτεχνικές & κοινωνικές ομάδες:
Κατερίνα Αναστασίου μαζί με Βασιλική Αρελάκη, Αλέξια Κουκουνασούλη, Αθηνά Φελούρη, Ερμίνα Αποστολάκη, Jaehwa Baek (Jae-Nder Fluid), Katina Bitsicas, Αγγελίνα Βοσκοπούλου, Olga Guse, Ομάδα Εικαστικών Εν Δυνάμει, Natalia Ludmila, Άγης Κελπέκης, Κάτια Μεσσήνη, Meryl Murman μαζί με Χαρά Ζαμπράκα, Χριστίνα Καϊρη, Έλενα Βολιώτη-Μαραγκού, Όλγα Διακίδου, Μαρία – Ελισάβετ Κοτίνη, Ατλαντίδα Κουτσοβαγγέλη – Μαλιοκάπη, Darya Pugachova, Αλέξανδρος Ριζόπουλος, Μαρία Σαλουβάρδου, Χριστίνα Τσαντεκίδου, Ομάδα Σύγχρονου χορού Proastio Art.
Επιμέλεια: Φιλία Μηλιδάκη
Παραγωγή: Eye’s Walk Digital festival
Εικαστικό – πολυσυλλεκτικό project
Eye’s Walk Digital festival, με την υποστήριξη του Proastio Art Center και του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού