Ο δήμος Πυλαίας-Χορτιάτη τιμώντας τον Σταύρο Κουγιουμτζή, διοργανώνει μία συναυλία-αφιέρωμα στον μεγάλο συνθέτη, στο Αμφιθέατρο του δημαρχείου πανοράματος, που φέρει το όνομά του, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Η συναυλία πραγματοποιείται με αφορμή τα 18 χρόνια που συμπληρώθηκαν από τον θάνατό του.
Ημέρες & Ώρες
Περισσότερες Πληροφορίες
Την εκδήλωση επιμελείται και θα παρουσιάσει ο δημοσιογράφος Θανάσης Γιώγλου, ενώ συμμετέχει η ορχήστρα του Σταύρου Κουγιουμτζή, την οποία θα διευθύνει ο μαέστρος Κώστας Ματσίγκος.
Παίρνουν μέρος οι μουσικοί:
- Κώστας Ματσίγκος (Μαέστρος, κιθάρα), Θανάσης Μπιλιλής (Πιάνο), Κώστας Τσούγκρας (ακορντεόν), Γιάννης Καμπανταίδης (μπάσο), Δημήτρης Ψαρράς (μπουζούκι) και Παύλος Παφρανίδης (μπουζούκι).
Τραγουδούν οι:
- Σοφία Εμφιετζή, Λιζέτα Καλημέρη, Ανδρέας Καρακοτας, Μανώλης Χατζημανώλης, Μιχάλης Παπαζήσης, Μαρία Κουγιουμτζή και Δημήτρης Κεχαγιάς.
Πρόσκληση στους δημότες απεύθυνε ο δήμαρχος Ιγνάτιος Καϊτεζίδης, σημειώνοντας:
«Δεκαοκτώ χρόνια πέρασαν από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο μεγάλος λαϊκός μας συνθέτης, ο φίλος του δήμου μας, τον οποίο θυμόμαστε πάντα και τιμούμε τη μνήμη του, με μια συναυλία στο αμφιθέατρο που φέρει το όνομά του.
Του χρωστάμε πολλά γιατί μας πρόσφερε τα δώρα της μουσικής του απλόχερα με σεμνότητα και ευαισθησία, χωρίς ο ίδιος να ζητήσει ποτέ του τίποτε. Συνδέθηκε με το βάθος της ψυχής μας, με τα όνειρα και τις ελπίδες μας.
Σιγοτραγουδήσαμε τα τραγούδια του για χρόνια, τις συνθέσεις του, τις δημιουργίες του. Αυτά τα αθάνατα τραγούδια σας προσκαλούμε να σιγοτραγουδήσουμε πάλι μαζί».
Λίγα λόγια για τον αγαπημένο μουσικοσυνθέτη:
Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη , ξεκίνησε να γράφει τα τραγούδια του στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ενώ έφτασε στο αποκορύφωμα της δημιουργικότητάς του τη δεκαετία του ’70, οπότε και συνέγραψε τα περισσότερα από αυτά…
Μολονότι η μουσική του παραγωγή δεν ξεπέρασε συνολικά τα 220 τραγούδια, τα περισσότερα από αυτά είτε έγιναν αμέσως γνωστά την εποχή της πρώτης κυκλοφορίας τους, είτε άρχισαν να ακούγονται περισσότερο τα χρόνια που ακολούθησαν…
Κουβαλώντας μια «ευγενική περήφανη μελαγχολία» στη γραφή του, διάλεγε πάντα ή και έγραφε ο ίδιος στίχους που καθρέφτιζαν βαθύτερες ανθρώπινες σκέψεις και συναισθήματα και στη συνέχεια τους έντυνε με μια σειρά από «απλωμένες» μελωδίες, που από τις πρώτες κιόλας νότες τους, μαρτυρούσαν την ατμόσφαιρα και την ταυτότητα του δημιουργού τους:
«Μη μου θυμώνεις μάτια μου», «Ο ουρανός φεύγει βαρύς», «Που ’ναι τα χρόνια», «Όταν ανθίζουν πασχαλιές», «Μ’ έκοψαν με χώρισαν στα δυο», «Ήταν πέντε, ήταν έξι», «Του κάτω κόσμου τα πουλιά», «Το σακάκι μου κι αν στάζει», «Τρελοί και άγγελοι», «Το κόκκινο φουστάνι» και τόσα άλλα …
Συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς (Κ. Βίρβος, Σ. Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλο) και ποιητές (Γ, Θέμελης, Ντ. Χριστιανόπουλος, Κ. Βάρναλης), δημιουργώντας για περισσότερο από 30 χρόνια κλασσικά λαϊκά τραγούδια, με ιδιαίτερη απήχηση στον κόσμο.
Ακολούθησε μια ηθελημένη σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη γενέτειρα του.
Κατόπιν προτροπής του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε το 1998, με κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή υμνογραφία, που παρουσιάστηκαν και ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Γ. Νταλάρα, την Αιμ. Κουγιουμτζή και χορωδία, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».
Πέθανε, σε ηλικία 73 ετών, στις 12 Μαρτίου του 2005.